Grandma’s Tattoos

Suzanne Khardalian, İsveç/Sweden, 2011, 58’

“Büyükannem biraz tuhaftı. Kimse onu sevmezdi, kimseye sarılmazdı. Yüzündeki ve ellerindeki mavi dövmeler dehşet vericiydi. Karanlık bir dünyadan gelen şeytani işaretler gibi görünen dövmeler korku uyandırırdı. Ninemde yanlış olan ne vardı, neden bu kadar tuhaftı? Dövmeleri kim yapmıştı? Ancak bu soruları sormak yanlıştı. Büyükanne hakkında konuşmak yasaklanmıştı.”
Yönetmen, büyükannesi Khanoum’un tuhaf dövmelerinin hikâyesini keşfetmek için kendi ailesinin tarihine bir yolculuk yapar. 1915’e kadar uzanan bu yolculukta savaş, tehcir, cinsel şiddet ve kadınlara yaşatılanlar hakkında, daha önce anlatılmamış bir hikâyenin peşine düşer.

“My grandmother was a bit strange. Nobody loved her, she never hugged. The blue tattoos on her face and on her hands were horrifying. Tattoos that seemed like satanic signs coming from a dark world were appalling. What was wrong with my grandmother, why was she so strange? Who made these tattoos? But it was wrong to ask these questions. It was forbidden to talk about grandmother.”
To explore the story of her grandmother Khanoum’s strange tattoos, the director makes a journey in the history of her own family. In this journey that goes back to 1915, she pursues a story previously untold about war, deportation, sexual violence and about what women endured.