Bayram Küçük, Türkiye, 2020, 20’

Our Only Home

Türkçe; İngilizce altyazılı
Turkish with English subtitles

Afro Türkler, Osmanlı Devleti’ne en erken 15. yüzyıl olmak üzere çoğunlukla 19. yüzyılda Afrika’dan köle ticareti, işçilik, askerlik ve göç gibi yollarla getirilmişlerdir. Ağırlıklı olarak Ege bölgesinin verimli topraklarında tarım işçisi olarak çalıştırılmış ve bu bölgenin kırsal kesimlerine yerleştirilmişlerdir. Afro Türklere, Cumhuriyet’in ilanıyla birlikte Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığı verilmiştir. Kendilerini; Arap, Siyah Türkler veya Afro Türkler olarak tanımlamaktadırlar. Günümüzde sayıları 5 ila 10 bin arasında olduğu tahmin edilen Afro Türklere, ten renkleri dışında hiçbir şey Afrika’dan kalmamıştır. Belgesel, Afro Türklerin yaşantılarına, sosyal olarak çektikleri zorluklara, ötekileştirilmelerine ve uğradıkları ten ayrımcılığına dikkat çekmektedir. Afro Türkler, insanların onlara laf atmalarından, bakıp gülümsemelerinden rahatsızlık duyarlar. Toplumda daha fazla kabul görmek ve daha fazla tanınmak istemektedirler. 

Afro Turks were brought to the Ottoman Empire as a labour force in farms earliest in 15th and mostly in the 19th century from Africa. Afro Turks were employed as labourers in Aegean regions farms and placed in the countryside. Afro Turks received Turkish citizenship after the proclamation of the Republic. They identify themselves as Arabic, Black Turks or Afro Turks. It is estimated to have a population of 5 to 10 thousands of Afro Turks, there is nothing inherited from Africa other than their skin colour. The documentary covers the life experiences of Afro Turks, social difficulties, exclusion and racial discrimination. It presents the society's perspective, daily experiences and memories. Afro Turks are bothered by the use of insulting language and disturbed by people gazing and sneering. They are one of the minority groups in Turkey, ignored, underrepresented, silent, and living as if never existed. They wish to have acceptance in society and more recognition.